جدول جو
جدول جو

معنی گردی چاه - جستجوی لغت در جدول جو

گردی چاه
(گِ)
نام محلی کنار راه دوراهی حرمک به زابل میان دوراهی حرمک و تاسوکی، واقع در 32500هزارگزی دوراهی حرمک
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از گرده گاه
تصویر گرده گاه
جایی از بدن انسان یا حیوان که کلیه در آنجا قرار دارد
فرهنگ فارسی عمید
دهی است از دهستان نهبندان بخش شوسف شهرستان بیرجند، واقع در 64 هزارگزی جنوب شوسف و 25هزارگزی باختر شوسۀ مشهد به زاهدان، محلی دره و هوای آن گرمسیر و سکنۀ آن 133 تن است، آب آن از چاه تأمین میشود، محصول آن لبنیات و شغل اهالی مالداری است، بهار مالداران به این ده می آیند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
لغت نامه دهخدا
(گُ دَ / دِ)
آنجای که گرده بدانجاست. آنجای از درون انسان یا حیوان که گرده (قلوه) بدانجاست. قلوه گاه:
بزد نیزه بر گردگاه دو گرد
برآورد و زد بر زمین کردخرد.
اسدی.
بدین یال و گردی برو گرده گاه
چه سنجد به چنگال او کینه خواه.
اسدی.
و خرقه های با آب یخ سرد کرد بر گرده گاه می نهند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
گرده گاه فلک شکافته باد
که یکی گرده با جگر ندهد.
انوری.
ولف در فهرست شاهنامه گرده گاه (به ضم اول) و گرده گه (به ضم اول) (مخفف آن را) به معنی قد و قامت دانسته و به فرهنگ عبدالقادر هم ارجاع کرده است
لغت نامه دهخدا
جایی که گرده (قلوه) بدانجاست: و خرقه های با آب یخ سرد کرده بر گرده می نهند
فرهنگ لغت هوشیار
از توابع کلاردشت واقع درمنطقه ی عباس آباد
فرهنگ گویش مازندرانی
کار کنتراتی که یک نفر انجام آن تعهد کند
فرهنگ گویش مازندرانی